خداوند خود بخشنده و مهربان است

ما در تصور خود خدایی خلق کردیم:

عصبانی و قضاوت گر؛

زیرا خودمان این گونه هستیم.

خداوند خود بخشنده و مهربان است، اما ما ترسمان را به او منعکس کرده ایم.

این باعث جدایی ما از عشق او، شفای او و نیز از یکدیگر می شود.

وقتی ادراک خود را از یک خدای خشمگین به یک خدای مهربان تغییر دهیم، پی می بریم که خداوند یک درمانگر آسمانی است، درد ما درد جهنم یا جدایی از عشق است.

این خداوند نیست که ما را به خاطر بدی هایمان به جهنم می فرستد، او خدایی است که بعد از اینکه «ایگو» به ما می گوید که ما بد هستیم ما را از جهنم نجات می دهد.

جهنم زمانی است که فکر می کنید شما یک آدم خبیث  هستید و هیچ وقت کار درستی انجام نمی دهید.

خداوند کسی است که معصومیت شما را هنگام آفرینش به شما یادآور می شود و به شما کمک خواهد کرد تا به آن برگردید.